آرتروسکوپی لگن
آرتروسکوپی در واقع یک روش جراحی به شکل کم تهاجمی است که با یک برش حدوداً نیم سانتی متر وارد مفصل لگن می شوند. روش کم تهاجمی یعنی احتمال آسیب به قسمت های دیگر بسیار پایین است.
در نتیجه جراحت و برش های ناشی از این جراحی نیز درمدت زمان کوتاه تری ترمیم خواهند شد. در این عمل از لنز و دوربینی استفاده می شود که میدان دید کافی برای مفاصل مختلف در لگن را به جراح می دهد. این لنز میدان بینایی و دید کاملی را برای کل سطح مفصل مورد نظر ایجاد می کند.
مشکلاتی از جمله دررفتگی مادرزادی لگن، شکستگی، فعالیت های سنگین ورزشی، بارداری، عفونت و اضافه وزن و … ممکن است باعث آسیب به مفصل لگن شود. یکی از بهترین و قطعی ترین راه کارها، جراحی مفصلی است که باعث از بین بردن درد ناشی از آسیب دیدگی در بیمار، بهبود لنگی پاها و در کل بهبود راه رفتن او می شود.
عمر مفصل مصنوعی لگن
مفصل مصنوعی هم مانند مفصل طبیعی بعد از مدتی که از استفاده آن می گذرد، دچار ساییدگی سطوح متحرک و یا ضعیف شدن محل اتصال آن ها به استخوان طبیعی بدن می شود. عمر مفصل مصنوعی علاوه بر جنس و نوع آن بستگی به مراقبت های آن و سن بیمار نیز دارد. در واقع با انجام فعالیت های بدنی بیشتر، عمر مفصل نیز کاهش می یابد. میزان خرابی مفصل قبل از عمل نیز در عمر آن تاثیرگذار است. هر چه میزان این خرابی کمتر باشد، کیفیت اتصال آن به استخوان و در نتیجه عمر آن نیز بیشتر خواهد بود.
سن مناسب برای تعویض مفصل لگن
بسیاری از پزشکان متخصص در زمینه جراحی مفصل لگن معتقدند که سن خاصی برای درمان و جراحی مفصل لگن وجود ندارد. برای جراحی در سنین پایین ترجیح بر این است که زمان جراحی به بزرگسالی موکول شود؛ اما اگر ضرورتی برای این کار وجود داشته باشد، عمل جراحی حتماً صورت می گیرد.
برای افراد مسن نیز باید شرایط کلی بیمار از جمله وضعیت مغزی، کلیوی و قلبی بیمار را در نظر گرفت و اگر مشکل حادی وجود نداشته باشد، جراحی انجام می شود.
جراحی مفصل لگن
یکی از مشکلات رایج در افراد مسن، تخریب مفصل لگن می باشد که عوامل متعددی را شامل می شود. این عوامل شامل آرتروز شدید و تصادف در ناحیه لگن می باشد. در این افراد شکستگی لگن به دلیل پوکی استخوان نیز بسیار رایج است. یعنی حتی در اثر یک زمین خوردگی ساده هم ممکن است باعث ترک خوردگی مفصل لگن شود. برای تعویض مفصل لگن در این افراد باید از بی حسی موضعی استفاده کرد؛ به این شکل که بیمار از ناحیه کمر به پایین بی حس می شود و اصولاً استفاده از بی هوشی کامل انجام نمی شود.
برای درمان این تخریب می توان از جراحی تعویض مفصل لگن استفاده کرد. این عمل سبب بهبود راه رفتن بیمار و دردهای ناشی از این مشکل خواهد شد.
مراقبت های پس از تعویض مفصل لگن
بهتر است بعد از عمل بیمار راه رفتن با استفاده از ابزارهای کمکی مانند عصا و واکر را آغاز کند؛ در واقع هر چقدر تحرک بیمار زودتر و بیشتر باشد، نتیجه عمل در دراز مدت رضایت بخش تر خواهد بود. هم چنین تعویض پانسمان در بیمار نیز باید به صورت روزانه و با استفاده از گاز استریل و بتادین انجام شود. دقت داشته باشید که بیمار بعد از جراحی باید برای استحمام از پانسمان های ضدآب مصرف کند تا باعث ایجاد عفونت در لگن نشود. اگر دکتر جراح برای شخص بیمار از بخیه های قابل جذب استفاده نکرده باشد، باید بعد از دو هفته برای کشیدن بخیه ها به دکتر مورد نظر خود مراجعه کند.
حتماً باید روی تخت های طبی استراحت کنند و برای سرویس بهداشتی از توالت فرنگی استفاده کنند. ضمناً باید در چند هفته از خم شدن لگن و قیچی کردن دو پا خودداری شود.
کلام آخر…
اگر مفصل لگن شما با مشکل جدی رو به رو باشد، قبل از تصمیم برای عمل حتماً با چند پزشک متخصص مشورت کنید. تا اگر در صورت رعایت مواردی مانند مصرف دارو، ورزش و یا فیزیو تراپی مشکل شما حل نشود، باید آخرین راه یعنی عمل مفصل لگن را انتخاب نمایید.
برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید به متخصص ارتوپدی خوب در شیراز مراجعه نمایید .
