آرتروز زانو در شیراز

یکی از اصلی ترین عضوهای حرکتی، زانو ها می باشند. زانو ها ممکن است به دلیل تحمل فشار زیاد، کار کردن زیاد ممکن است دچار آسیب هایی شود که بر روی عملکرد آن ها تاثیر بگذارد. یکی از این مشکلات و آسیب ها آرتروز زانو می باشد که ممکن است مشکلات متعددی را به وجود آورد. در ادامه درباره آرتروز زانو و علائم این بیماری بیشتر توضیح می دهیم.

آرتروز چیست؟

ماده ای در میان غضروف وجود دارد، زمانی که این ماده به تدریج تحلیل می رود، منجر به بروز بیماری آرتروز می شود. زمانی که فردی به چنین بیماری مبتلا شود استخوان ها بیشتر ساییده می شوند و خاصیت ضربه گیری مفصل نیز کاسته می شود. آرتروز یک بیماری پیش رونده است که باعث تخریب و فرسایش غضروف مفصل می شود. غضروف ها بافت های لغزنده هستند که پوشاننده انتهای استخوان ها در یک مفصل هستند. غضروف ها باعث می شوند تا استخوان ها روی هم به آسانی حرکت کنند. با گذشت زمان غضروف مفصلی شروع به تحلیل رفتن می کند. معمولا روند تخریف غضروف بی نشانه و سریع می باشد.

آرتروز ممکن است بسیاری از مفاصل بدن مانند، ستون فقرات، زانو و دست را درگیر کند.

قابل توجه است که بیماری آرتروز زانو می تواند موجب درد، تورم، سفتی، کمتر شدن دامنه حرکتی مفصل و بیرون زدگی استخوان می شود.

آرتروز زانو

آرتروز زانو از بیماری های شایع است که با افزایش سن احتمال بروز آن بیشتر می شود، اما این بدان معنا نیست که جوانان به چنین بیماری مبتلا نمی شوند. در حقیقت بیماری آرتروز زانو به دلایل مختلفی ایجاد می شود و عواملی همچون: سن، آسیب های مفصلی، عفونت و اضافه وزن می تواند موجب شوند تا این بیماری ایجاد شود.

آرتروز زانو که به آن سائیدگی زانو هم گفته می شود از معمول ترین علت های درد در ناحیه زانو می باشد. در این بیماری غضروف مفصل زانو دچار آسیب دیدگی و حتی خوردگی می شود. این بیماری در سنین متوسط و بالا رخ می دهد. در این بیماری علاوه بر درد و ورم ناحیه زانو، تغییر شکل و حتی مشکل در راه رفتن هم ایجاد می گردد.

بیماری آرتروز چگونه ایجاد می شود؟

روی سطح استخوان را در ناحیه مفصل، لایه ای نرم، سفید رنگ و لغزنده پوشانده است که غضروف مفصلی نام دارد. این لایه باعث تسهیل حرکت و لغزش استخوان ها روی یکدیگر در ناحیه مفصل می شود. غضروف مفصلی در بیماری آرتروز به مرور زمان نازک شده و تضعیف می گردد. سپس سطح آن شیار شیار و به مرور تکه تکه شده و از بین می رود. نهایتاً پوشش غضروفی در بخشی از مفصل یا کل آن از بین می رود. این روند باعث می شود که در مراحل اولیه این بیماری، در عکس رادیوگرافی ساده، کاهش فاصله مفصلی رویت شود.

با پیشرفت بیماری، استخوان هایی که در دو سمت سطح مفصلی قرار دارند به دلیل نداشتن پوشش غضروفی به رشد خود ادامه می دهند و حتی ممکن است منجر به تشکیل استخوان اضافی هم بشوند که این ضایعه نیز در عکس رادیوگرافی دیده خواهد شد. طی این مراحل التهاب لایه سینوویال که مایع مفصلی را تولید می کند نیز رخ داده و این لایه هم به رشد خود ادامه می دهد و این روند منجر به ازدیاد تولید مایع مفصلی می شود که باعث تورم زانو خواهد شد. (که اصطلاحاً گفته می شود که زانو آب آورده است).

استخوان های اضافی در مفصل را استئوفیت می گویند. استئوفیت ها نیز در عکس رادیوگرافی که از ناحیه مفصل گرفته می شود دیده می شوند. تورم بافت سینوویال مفصل هم سینوویت یا التهاب پرده یا غشای سینوویال نامیده می شود. با سفت و محکم شدن استخوان های زیر غضروف، عاجی شدن استخوان رخ می دهد. گاهی پیشرفت بیماری آرتروز باعث بروز کیست های استخوانی در استخوان های زیر غضروف می شود.

عوامل خطر بروز آرتروز زانو

چه افرادی مستعد ابتلا به بیماری آرتروز زانو هستند؟

در میان تمامی مفاصل شایعترین مفصلی که به این بیماری مبتلا می شود، مفصل زانو می باشد. شیوع این بیماری در جوانان دیده شده است اما احتمال بروز آن در افراد بالای 45 سال بیشتر خواهد بود. جالب است بدانید که زنان به نسبت مردان بیشتر مستعد این بیماری خواهند بود.

علائم و نشانه های بیماری آرتروز زانو

بیماری آرتروز با نشانه های متعددی همراه است اما ما قصد داریم به علائم شایع این بیماری بپردازیم که عبارت است از:

تشخیص آرتروز زانو

تشخیص بیماری آرتروز زانو از طریق معاینات فیزیکی میسر است. همچنین بهترین متخصص ارتوپدی می تواند با بررسی سوابق پزشکی بیمار و گرفتن شرح حال به تشخیص بیماری بپردازد.

بهتر است بیمار به طور کامل وضعیت خود را شرح دهد تا دکتر ارتوپد بتواند به راحتی بیماری را تشخیص دهد.

انجام تست های رادیولوژی همچون اشعه ایکس و ام آر آی به تشخیص بیماری آرتروز زانو کمک می نماید. همچنین انجام آزمایش خون می تواند به اختلالاتی که با درد همراه است کمک نماید.

تصویر برداری برای تشخیص آرتروز زانو توسط موارد زیر انجام می شود.

تصویر برداری به وسیله اشعه ایکس

یکی از روش های معمول برای تشخیص آرتروز زانو تصویر برداری به وسیله اشعه ایکس می باشد. در این تصویر برداری می توان تغییر شکل در استخوان ها، کاهش فضای مفصلی و زائده های استخوانی را می توان با اشعه ایکس مشاهده کرد.

MRI

در برخی از بیماران برای بررسی و مشاهده بافت های نرم تر از تصویر برداری ام آر آی استفاده می شود.

سی تی اسکن

استفاده از سی تی اسکن در تشخیص آرتروز زانو کمترین استفاده را دارد. در سی تی اسکن نیز از اشعه ی ایکس استفاده می شود ولی تصاویر سی تی اسکن با تصاویر اشعه ی ایکس متفاوت است.

درمان بیماری آرتروز زانو

هدف اصلی درمان آرتروز زانو بهبود عملکرد مفصل زانو و برطرف شدن درد می باشد. در حقیقت درمان می تواند به چند طریق صورت بگیرد، که عبارت است از:

• کاهش وزن
• تمرینات بدنی
• مصرف داروهای ضد التهابی
• تزریق کورتون یا هیالورونیک اسید
• استفاده از عصا و واکر
• فیزیوتراپی
• جراحی زانو

جراحی زانو به چند طریق صورت می گیرد؟

درمان آرتروز زانو با توجه به شرایط بیمار مشخص می گردد. در صورتی که روش های درمانی اولیه موثر نباشد، در نهایت درمان به صورت جراحی انجام می گیرد. قابل توجه است که جراحی به صورت های تعویض مفصل زانو، استئوتومی و آرتروسکوپی زانو انجام می شود.

تعویض مفصل زانو

تعویض مفصل زانو از جراحی های پیچیده ارتوپدی است که در این روش مفصل مصنوعی جایگزین مفصل آسیب دیده می شود و افرادی که بالای پنجاه سال داشته باشند می توانند کاندید مناسبی برای این جراحی باشند.

آرتروسکوپی

آرتروسکوپی یک روش جراحی غیر تهاجمی است که در این روش جراح با استفاده از آرتروسکوپ و سایر ابزار ها از طریق چند حفره به درمان مشکلات مفصل می پردازند. به طور معمول این روش جراحی در جوانان انجام نمی گردد.

استئوتومی

در جراحی استئوتومی رباط های زانو و فرم استخوان ها تغییر کرده و هم تراز می شود. در واقع این روش جراحی زمانی که مفصل دچار آسیب دیدگی اولیه شده باشد گزینه درمانی مناسبی خواهد بود.

کلام آخر

بیماری آرتروز زانو یکی از شایعترین بیماری های ارتوپدی به شمار می آید که با علائم و نشانه های همراه است. لذا افرادی که علائم فوق را تجربه کرده اند بهتر است بدون اتلاف وقت به متخصص ارتوپدی مراجعه نمایند تا از پیشرفت بیماری کاهند.